কৃষ্ণ
@@@@@@ @@@ @@@@@@
✍ দিব্যজ্যোতি দত্ত
ৰুদ্ধতাত সৃষ্টি তাৰ,
অত্যাচাৰি-শৃংখলৰ পৰা
সংগোপনে পলাই থাকে !
পুত্ৰহীনাৰ পুত্ৰ সি
ব্ৰজধামৰ প্ৰাণ,
নিঃশেষ কৰি যায়
এখনৰ পাছত এখনকৈ
কৃষ্টিৰ বিৰোধী
প্ৰতিখন হাতোৰা ।
মমতাৰ ওচৰত সি
সদায় বন্দী ।
গৰখীয়া ল'ৰাৰ পাছে পাছে
সি বাঁহী বজাই ফুৰে ।
দ্বৈতৰ পৰা অদ্বৈতলৈ
ধাৱমান তাৰ প্ৰেমৰ সংজ্ঞা ।
বৃদ্ধা কুঁজীৰ কুঁজটোৱেও তাক
বৰ আমনি কৰে ।
নীপিড়ীতৰ কৰুণ আৰ্তনাদে
যমুনাৰ সিপাৰৰ পৰা
সদায় ৰিঙিয়াই
কাণপাতি শুনে
সিহঁতৰ কাতৰ স্বৰ,
ক্ৰুৰতাৰ মাজত থকা
অক্ৰুৰৰ আহ্বানত
বিশৃংখলিত কৰে
সৃষ্টিৰ আজন্ম সাধকক ।
যোগেশ্বৰহৈ দিয়ে
কৰ্মৰ প্ৰেৰণা ।
আত্মাৰাম, পূৰ্ণকাম,
প্ৰকৃতি-পুৰুষ ;
কৃষ্টিৰ পথাৰৰ সি
আনন্দময় শিল্পী ।।
@@@@@@ @@@ @@@@@@